به گزارش مشرق، شیوا نوروزی طی یادداشتی در روزنامه جوان نوشت: دو روز بعد از فینال جامجهانی تماشای دربی یکی از سختترین کارهای دنیاست، بهویژه که هنوز فدراسیون و سازمان لیگ بر سر جزئیات برگزاری این دیدار به توافق نرسیدهاند. نزدیک به دو ماه از تعطیلی لیگ برتر فوتبال به بهانه حضور تیمملی در قطر میگذرد. قبل از این تورنمنت بحث بر سر این بود که جدال پرسپولیس – استقلال قبل از جامجهانی برگزار شود یا بعد از آن.
پس از قطعی شدن برگزاری دربی بعد از مسابقات قطر حالا هفتههاست دعوا بر سر زمان و حضور یا عدم حضور تماشاگران است. کشور همسایه فرداشب فینال جامجهانی را برگزار میکند، اما ما هنوز اندرخم یک کوچه ماندهایم.
سالهاست که سرخابیها با هم بازی میکنند و حواشی شان صد برابر متن بازی است، آن وقت که بازیها بدون وقفه برگزار میشد دربی سراسر حاشیه بود، وای به حالا که بعد از هفتهها تعطیلی آقایان در تعیین شرایط بازی هم ماندهاند.
از مدتها قبل قرار بر این شد ۲۹ آذر سرخابیها به مصاف هم بروند و قاعدتاً نباید هر روز اخبار ضدونقیض منتشر شود، ولی از آنجا که فوتبال ما تنها اسم حرفهای را با خود یدک میکشد، حتی احتمال لغو این بازی نیز دور از انتظار نیست. هنوز ساعت این دیدار قطعی نشده، چه برسد به اینکه سرنوشت حضور تماشاگران روشن شود.
این همه هیاهو برای چیست؛ پرسپولیس و استقلال همان تیمهای قبل از جامجهانی هستند و سطح فوتبال کشورمان ذرهای نیز تغییر نکرده است. در نتیجه هیچکس منتظر تماشای یک بازی باکیفیت و حرفهای نیست.
کنار گوشمان قطر میزبانی مهمترین تورنمنت فوتبالی جهان را برعهده داشته و تمام مقررات و قوانین برگزاری مسابقات را از مدتها قبل تعیین و اعلام کرده بود. تیمها هم تکلیفشان را میدانستند و خودشان را با شرایط وفق دادند.
اینجا، اما هر لحظه احتمال تغییر وجود دارد؛ هر باشگاهی به خودش اجازه میدهد به هر مسئلهای اعتراض کند و مسئولان برگزاری لیگ نیز تحت تأثیر شرایط همه چیز را تغییر میدهند.
تازه هنوز بحث انتخاب داور دربی داغ نشده و این مسئله نیز خودش پتانسیل ایجاد یک حاشیه جدید را دارد. ضمن اینکه موضوع آلودگی هوای تهران و گرفتن مجوز لازم برای برگزاری بازی را هم باید در نظر گرفت.
کوچکترین فاکتورهای فوتبال حرفهای را نداریم، اما حرف که میشود آقایان مدعی حرفهایگری میشوند. یکی از قطبهای اصلی فوتبال قاره هستیم، ولی برای برگزاری پرطرفدارترین دربی آسیا زمین و زمان را بههم میدوزیم و آخرسر هم با کوهی از حواشی قبل و بعد از مسابقه مواجه میشویم. باشگاههایمان که از گرفتن مجوز حرفهای عاجز هستند و سازمان لیگ هم هنوز پس از دو ماه نتوانسته شرایط را برای دربی تهران فراهم کند.
ای کاش مشکلات و چالشهای متعدد و تمام نشدنی را بپذیریم و به عدم توانایی در برطرف کردن آنها اعتراف کنیم. در این صورت به جای آنکه ژست نامزدی برای گرفتن میزبانی جام ملتها یا پذیرایی از توریستهای جامجهانی به خودمان بگیریم، بهتر است از تجارب مسئولان قطری در موفقیتهای مدیریت فوتبال استفاده کنیم و از آنها الگو بگیریم.
کمک گرفتن صحیح و هدفمند از دیگر کشورها که رابطه خوب دیپلماتیک نیز با آنها داریم، اصلاً بد نیست و چه بسا به سود فوتبال کشورمان تمام شود. شاید از عهده میزبانی جامجهانی برنیاییم، ولی قطعاً میتوانیم دربی را بدون اعمالنظر باشگاهها و با کمترین حاشیه برگزار کنیم.
فکرش را بکنید، دو روز بعد از دیدن بازی فرانسه – آرژانتین در فینال باید شاهد جدال دو تیمی باشیم که از لیگ قهرمانان کنار گذاشته شدهاند، کلی پرونده شکایت بینالمللی دارند و بازیکنان و مربیانشان با قراردادهای نجومی ادای حرفهایها را درمیآورند. مصیبت اینجاست که باید با حس و حال فوتبال بیروح و بیکیفیت داخلی پس از جامجهانی کنار بیاییم و اظهارنظرهای عجیب اهالی این رشته را تحمل کنیم.